Hallo Brno!

Na een voor mijn gevoel rap voorbijgevlogen zomer zit ik ineens weer met mijn ouders, hobbeldebobbel over de Tsjechische snelweg, in de camper op weg naar mijn tweede thuis. Nog eventjes het vakantiegevoel beleven op de camping en vervolgens vertrekken we met een koffer vol uitgewassen handdoeken, beddengoed en winterkleding naar de stad. Hallo Brno! Daar ben ik weer. Het re-integreren in het studentenleven kan beginnen. Al gauw tref ik enkele klasgenoten en andere international friends die ook recentelijk zijn teruggekomen uit hun thuisland of in Tsjechië zijn gebleven. Zonder hen zou mijn terugkomst een stuk ‘’leger” zijn geweest en het voelt dan ook goed om hier weer te zijn. Het eerste weekend is er, net als vorig jaar, een bierfestival waar ik deze keer gelukkig zonder krukken naartoe kan gaan. Wat dat betreft is mijn start van het tweede studiejaar al een stuk beter dan het vorige.

Behalve sociale en ontspannen studentenactiviteiten besteed ik inmiddels ook weer de nodige tijd aan lezen, essays schrijven, gesprekken voeren met mijn studiebegeleider, gegevens uitwerken, etc. Als alles goed gaat, is dit ook mijn laatste jaar en dat betekent dat er een afstudeerscriptie moet worden geschreven, een final state exam moet worden gedaan en wat al niet meer. Het komende semester moet ik 35 ECTS halen en het semester daarop nog eens 40 stuks. Als het een tijdje heel stil is rondom Marianne, dan weten jullie vast wat ik aan het doen ben. ;)

Ik werk dit semester aan het eerste deel van mijn afstudeeronderzoek wat over de Nederlandse veranderingen in de zorg gaat met betrekking tot 60-plussers. Ik zal m’n best doen om een goede slag te slaan door alle literatuur die over het onderwerp beschikbaar is en een bepaalde lijn vast te houden, maar dat wordt nog een grote uitdaging… Een aantal blogs verder zal ik er ongetwijfeld meer over kunnen schrijven. Daarnaast doe ik een Independent Study wat ook gerelateerd is aan de zorgverlening aan ouderen. Dit zal waarschijnlijk een mini-onderzoek zijn naar de verschillen in het zorgbeleid tussen Nederland en Tsjechië met daarbij de partnersteden Utrecht en Brno als casestudies. De overige studiepunten hoop ik binnen te kunnen halen met de vakken Organizational Culture and Culture in Organizations en Social Stratification and Labour Market. Alleen voor de twee laatstgenoemde vakken heb ik colleges, voor de rest is het zelfstudie en periodieke begeleiding door een docent.

Om het hoofd koel te houden, probeer ik de nodige gymnastiek te doen en tot nu toe heb ik dat gratis in de sportschool kunnen doen. Vanwege een niet volgemaakt abonnement van een student van vorig jaar kan ik nog drie keer gratis de fitnesszaal in. Dat is weer mooi meegenomen! Wie weet besluit ik er mee door te gaan, maar eerst maar even afwachten hoe groot de studiebelasting is.

O ja, op het moment dat ik weer terugkwam in Brno, bleek mijn buurman te gaan verhuizen. Iedere dag werd het in ons gezamenlijke halletje leger en opgeruimder totdat al zijn spullen weg waren. Inclusief stofzuiger. En wasmachine. Nu ook de plaatselijke wasserette met de noorderzon is vertrokken (zou mijn afwezigheid deze zomer tot het faillissement hebben geleid?), heb ik toch maar eens werk gemaakt van de wasmachine in het gebouw waar ik woon. Naast mij wonen nu tijdelijk de eigenaresse van het pand met haar man in verband met renovaties. Een uitgelezen kans om eens wasmachineles te krijgen. Vorig jaar slokte het apparaat zomaar mijn spaarzame euromunten op zonder dat er in ruil daarvoor ook maar iets gebeurde. Maar goed, inmiddels is het ding mijn vriend geworden want hij werkt! Hoera! Het wasprogramma duurt drie uren en ook de eigenaar moest grondig de handleiding doornemen, maar goed ik hoef er de deur niet meer voor uit. Verder kan een veger en blik ook redelijk een stofzuiger vervangen. De huishoudelijke zaken zijn tot zover dus ook weer op orde. 

Op de foto’s nog een gezellig avondje na de landpresentatie van Tsjechië en een ladies night met zelfgemaakte pompoensoep. Heerlijk!

Tot de volgende blog,

Marianne