Goodbye 2012!

Meet the Natives
Op maandagochtend ga ik samen met een studente uit Litouwen en twee leden van de ESN organisatie naar een basisschool in Maribor. Mijn collega uit Litouwen en ik gaan op deze school een presentatie geven over ons eigen land. Dit is een onderdeel van het sociale project Meet the Natives, waar we vrijwillig aan mee kunnen doen. Het lijkt me leuk om eens een Sloveense basisschool te bezoeken en in contact te komen met de kinderen. Het is een vrij grote school in het centrum van de stad en bij binnenkomst worden we geregistreerd door twee leerlingen. Grappig dat twee leerlingen, in dit geval twee jongens van een jaar of 11, vandaag ‘receptionisten’ zijn. Ik denk dat er iedere dag andere leerlingen achter het tafeltje zitten en dat het net zoiets is als corveedienst. Verder valt het me op dat alle kinderen op sokken of pantoffels/slippers lopen. Eva van de ESN organisatie vertelt me dat kinderen op de basisschool binnen geen schoenen dragen. Dit mogen alleen de leerkrachten, ouders en bezoekers zoals wij. Ik weet de reden hiervoor eigenlijk niet meer precies, maar misschien is het vanwege hygiëne. Ik zal er nog eens naar vragen als ik het niet vergeet. We houden de presentaties voor 13-jarige kinderen en we zijn een soort gastdocenten voor het vak aardrijkskunde. Om 8.30 uur begin ik, na een korte introductie van de Sloveense lerares, met behulp van mijn PowerPoint presentatie over Nederland te vertellen. Ik verbaas me over het niveau van Engels, want de leerlingen begrijpen het volgens mij allemaal en stellen mij ook vragen. Als ik vraag of ze een aantal Nederlandse dingen kunnen opnoemen, krijg ik direct het antwoord: tulpen, windmolens, kaas en fietsen. Ik vertel over het inwoneraantal (meer dan acht keer zoveel als Slovenië!), het landschap, de koninklijke familie, stereotypes, sport, het schoolsysteem en nationale feestdagen. Ze zijn erg geïnteresseerd en voordat ik het weet zijn de twintig minuten om en heb ik nog niet eens alles verteld. Ik wilde ze nog een fragment van Hakketone (traditionele Nederlandse muziek) laten horen en ze laten kijken naar de videoclip van ’15 miljoen mensen’ met Engelse ondertiteling. De docente belooft me dat ze dit de volgende keer aan de kinderen zal laten zien. Vervolgens is de andere studente aan de beurt en zo leer ik ook nog wat. Ik dacht namelijk interessant te zijn door te zeggen dat het uniek is dat Nederland geen bergen heeft, maar nu hoor ik in deze presentatie dat Litouwen ook geen bergen heeft… Nou ja, weet ik dat ook weer. Na de presentaties gaan we met de meiden van ESN naar een restaurantje in de buurt om een warme kop chocolademelk te drinken en om ons voor te bereiden op de volgende presentatie. Een uurtje later doen we onze presentaties namelijk nog een keer voor een andere klas. Deze keer doe ik het wat sneller, zodat er tijd over is om naar de muziek te luisteren. Dat vinden de kinderen erg leuk. In deze klas is er een meisje dat eens in Amsterdam geweest is en ze vertelt enthousiast dat ze het zo grappig vond dat er in Amsterdam niet alleen parkeergarages voor auto’s zijn, maar ook voor fietsen! Verder krijg ik de vraag: heb je de koningin wel eens in het echt gezien? Een leuke vraag en zowel ik als de Litouwse denken dat de kinderen het wel boeiend vinden als er iemand uit een ander land voor de klas staat. Ik vond het in ieder geval een leerzame ervaring. Als dank krijgen we binnenkort ook nog een certificaat.

Verder word ik iedere dag verrast door ongewenste gasten in mijn kamer. Elke keer als ik thuiskom, check ik eerst alle hoeken van het plafond op spinnen. De achterkant van mijn Engelse studieboek heeft inmiddels al heel wat beestjes geplet. Normaal gesproken ben ik voor een ‘spinvriendelijke verwijdering’, maar ik kan ze hier niet de deur uit bonjouren aangezien ze dan nog steeds in het huis zijn. Misschien woon ik hier wel samen met een grote familie spinnen, want ik kom ze de laatste tijd echt overal tegen en ik word er gék van. Vooral als ik midden in de nacht terugkom van een feestje en vervolgens nog een kwartier op de stoel sta te klooien met handdoeken of boeken. Ook bungelt er regelmatig iets in de vitrage boven mijn bed en ik kan je zeggen dat ik dan snel mijn bed uit ben. Zie zo, nu ben ik mijn frustratie over de spinnen ook weer kwijt.

Verder heb ik nog een leuk supermarktje (Mercator) ontdekt aan het centrale plein (Glavni Trg). Echt zo’n klein winkeltje waar je elkaar nog maar net kunt passeren en winkelwagens absoluut onmogelijk zijn. Waar de deuren niet automatisch voor je opengaan en je nog net geen ‘klingeling’ hoort als je binnenkomt. Vind ik leuk!

Woensdagmiddag spreek ik met Isabell uit Duitsland af en de Sloveense vrouw die ik in oktober heb ontmoet in de bibliotheek. Sindsdien heb ik met deze mevrouw contact onderhouden via Facebook en e-mail en ook nog eens persoonlijk afgesproken. Vandaag wil ze mij en Isabell graag ontmoeten. Ik heb namelijk feedback gegeven op haar Engelstalige CV (en mijn vader stiekem ook) en Isabell heeft deze vertaald naar het Duits. We treffen nog een studente uit Duitsland en we gaan gezellig ergens in een cafétje zitten. De Sloveense vrouw bedankt ons voor het corrigeren en vertalen van haar CV en wie weet doet ze eens een poging om te solliciteren op een baan in Oostenrijk. Daar is namelijk meer werkgelegenheid en bovendien zijn de salarissen een stuk hoger.

Afgelopen week heb ik nog een tentamen voor marketing research gemaakt en ik heb alle resultaten inmiddels binnen. Ze zijn als volgt:
-Business English een 9;
-Principles of economics een 6;
-Business law een 10;
-Marketing research een 7.
Ik ben blij dat ik alle vakken tot nu toe gehaald heb en ik ben er best tevreden mee. Voor business law heb ik nog één extra EC (European Credit) nodig en verder hoef ik in januari alleen nog maar het vak Duits af te sluiten.

De wereld is vandaag niet vergaan, dus dat is ook weer mooi. Morgen ben ik jarig en ik vier het met mensen uit Duitsland, Polen, België en misschien nog wel meer landen. Er zijn helaas niet zoveel Erasmus studenten meer in Maribor, omdat bijna iedereen de kerstdagen bij familie viert. Ik heb er dit jaar bewust voor gekozen om het eens anders te doen, maar ik had niet verwacht dat Maribor tijdens de feestdagen bijna helemaal leegstroomt van studenten. De kerstdagen vier ik met Fanny uit België in Zagreb, Kroatië. We gaan er zondag naartoe en komen op tweede kerstdag weer terug. Met oud & nieuw wordt er een vierdaags programma in Maribor georganiseerd met allerlei activiteiten. Er komen dan ook veel mensen uit andere landen, omdat Maribor in 2013 European Capital of Youth is. Ik ben erg benieuwd hoe de feestdagen er voor mij dit jaar uit zullen zien en ik hoop dat ik een goede keuze heb gemaakt door hier te blijven.

Verder wens ik jullie allemaal een hele fijne kerst toe en de beste wensen voor 2013! Tot ziens in Maribor, Friesland, Groningen, Denemarken of waar dan ook maar;)