Het leven van een Erasmusstudente

Hierbij een overzicht van een aantal activiteiten die ik de afgelopen tijd heb gedaan.

Bioscoop
Op maandagavond ga ik voor het eerst naar de bioscoop in Maribor. Er zijn heel veel studenten, want op maandagavond geldt er een speciale studentenaanbieding dat de entree slechts € 2,30 is per persoon. Spotgoedkoop, dus daar moeten we van profiteren. We kiezen de nieuwste James Bond film: Skyfall. Best een leuke film en voor wie van actie houdt, is het zeker een aanrader!

Verblijfsvergunning
Op dinsdagochtend ga ik samen met mijn buddy Tamara naar het foreigners office om mijn verblijfsdocument op te halen. De wachtkamer zit vol en we moeten een dik half uur wachten voordat we aan de beurt zijn. Als het dan eindelijk zover is, zie ik dat er een ontspannende werkcultuur heerst. De drie vrouwelijke medewerkers zitten gezellig met een bakje koffie te kletsen en tikken zo nu en dan een paar woorden op het toetsenbord. In dit geval komt het stereotype over ambtenaren dus volledig tot zijn recht. Maar goed, ik ben hier legaal tot 22 februari 2013!

St. Martins Festival
Vrijdag 9 november staat in het teken van het St. Martins Festival en op deze dag is er een markt met Sloveense livemuziek. Iedere kraam vertegenwoordigt een regio in Slovenië en er worden wijn en streekproducten verkocht. Op het plein voor het podium wordt gedanst en de feeststemming zit er goed in.

Vrijwilligerswerk
Zaterdagochtend gaat de wekker al vroeg, want om 8.15 uur verzamelen we in de stad om een dagje vrijwilligerswerk te doen. Afgelopen maandag is er in Slovenië, maar ook in omliggende landen als Oostenrijk, veel regen gevallen. Zoveel zelfs dat Oostenrijk de sluizen heeft geopend om het water kwijt te kunnen raken. Het gevolg is dat er een grote hoeveelheid water uit Oostenrijk naar Slovenië is gestroomd, waardoor onder andere de rivier de Drava buiten zijn oevers is getreden. In een aantal dorpen rondom Maribor waar de huizen dichtbij de rivier staan, heeft dit voor problemen gezorgd. De bewoners kampen met wateroverlast in huis en een tuin vol blubber. In honderd jaar is het niet zo erg geweest als deze herfst. Op zaterdag gaan de inwoners van het dorpje Duplek met elkaar aan de slag om de tuinen vrij te maken van een dikke laag modder en slib. En waarom zou een groep Erasmus studenten niet een handje mee kunnen helpen? Precies! Dat is de reden waarom we op zaterdagmorgen in oude kleren en regenlaarzen op het centrale plein staan. Helaas is de opkomst niet zo groot, want er zijn slechts een stuk of tien studenten. We nemen de bus en als we in het dorp aangekomen zijn, verdelen we ons in groepjes bij verschillende huizen. Ik ga met drie Duitse meiden bij één van de huizen helpen en de laag slib is ongeveer een halve meter dik. De bewoners wisten niet dat we zouden komen en zijn aangenaam verrast. Het zijn erg vriendelijke mensen en met zo’n tien personen wroeten we in de blubber. De vrouwen scheppen de zware slib in de kruiwagens en de mannen legen deze vervolgens in de rivier. Het is zwaar werk, want de slib weegt veel. Desondanks is het een leuke dag, want er wordt veel gelachen en bij alle huizen in de straat wordt hetzelfde werk verricht. De familie is zeer gastvrij en tijdens de koffiepauze krijgen we koffie of thee met een heerlijk zelfgebakken cakerol. Ook staat er om half elf ’s ochtends al wijn en bier op tafel en dat lusten de mannen wel. Later op de dag komen er nog een aantal familieleden meehelpen. De vrouw des huizes heeft een uitgebreide lunch gemaakt en dit bestaat uit: een grote bak met verschillende soorten vlees, gebakken aardappeltjes, rode kool, verse broodjes, rijst en drie bakjes met verschillende soorten cakejes. Er is meer dan genoeg voor iedereen en we zijn de familie ontzettend dankbaar voor hun hartelijkheid. Na de lunch is er hier en daar weer een beetje gras zichtbaar en is de grootste hoeveelheid slib verdwenen. Ik heb er helaas geen foto’s van, maar het zag eruit als een dik pak bruine sneeuw. Voordat we om zo’n 15.00 uur vertrekken, worden onze laarzen nog netjes schoongespoten. Zo hoeven we niet met dreklaarzen de bus in. We zijn de laatste studenten die vertrekken, maar we kunnen er niet goed achter komen waar de bus naar Maribor stopt. We lopen een beetje verdwaasd rond en we beseffen dat de bus inmiddels al geweest moet zijn. In dit dorpje komt echter zo’n één keer per twee uren een bus en als er een Duitse Audi aan komt rijden, rennen de Duitse meiden de weg op om de auto te stoppen. De Duitse man gaat ook naar Maribor toe en het is gelukkig geen probleem dat we meerijden. Het was een waardevolle en leuke ervaring om contact te hebben gehad met de lokale bevolking.

Pancakeparty
Na het vrijwilligerswerk gaan we ’s avonds gezellig met elkaar pannenkoeken met blauwe bessen eten. Ook hoort daar glühwein bij en we spreken af dat we de hele avond Duits met elkaar spreken. Dat is goed voor mijn beheersing van de Duitse taal en bovendien niet zo verwarrend voor de anderen. Daarna gaan we op stap tot diep in de nacht. Als ik om 4.00 uur op mijn fiets terug naar huis wil gaan, kom ik tot de teleurstellende ontdekking dat mijn fiets verdwenen is. Ik weet zeker dat ik hem met kettingslot aan een fietsenstandaard op het centrale plein heb neergezet, maar hij staat er echt niet meer. Balend loop ik naar huis toe, jammer dat de dag (of nacht) zo moet eindigen. Blijkbaar heeft iemand de ketting doorgesneden en de fiets meegenomen. Ik hoop dat ik gauw een andere fiets op de kop kan tikken!

Romeo & Julia balletvoorstelling
Op dinsdagavond 13 november ga ik met een aantal andere Erasmus studenten naar het Slovenian National Theatre, waar een balletvoorstelling over Romeo & Julia te zien is. Zoals eigenlijk alle theaters oogt ook dit theater luxueus van binnen en de gasten zijn chic gekleed. Het is een prachtige show met livemuziek van een orkest. Een beetje lastig te omschrijven, je moet het gewoon gezien hebben!

Fiets nummer 2
Gelukkig ben ik niet lang fietsloos, want op donderdagmiddag ga ik samen met Eva en haar vader (de verhuurdersfamilie) naar een plaatselijke tweedehandsfietsenzaak. Ik test er een aantal fietsen en kies uiteindelijk voor een exemplaar ter waarde van € 30. Deze fiets fietst eigenlijk nog beter dan de vorige, dus ik ben er zeker blij mee. Ik zal een duurder slot aanschaffen en de fiets op veiligere plekken neerzetten. Nu maar hopen dat de fiets in mijn bezit blijft zolang ik hier ben.

Reggaeconcert van Patrice
Vrijdagavond is er een reggaeconcert van zanger en gitarist Patrice. Ik ken hem niet, maar in Duitsland schijnt hij erg populair te zijn. Het concert wordt gehouden in een soort theater en er is gratis toegang. Met name de Duitse studenten zijn enthousiast, omdat Patrice over het algemeen optreedt voor een grote massa mensen waarbij je nauwelijks de kans krijgt om hem van dichtbij te bewonderen. Vanavond is die kans er wel en we staan op zo’n twee meter afstand van de artiest. Ik luister normaal gesproken eigenlijk nooit naar reggae, maar het is net als bij de voetbalwedstrijd: live komt het beter en krachtiger over. Het is een erg leuke avond en de sfeer is zeer relaxed (inclusief de geur van wiet).

Weekendje Maribor
Zaterdag is het een stralende herfstdag en ik ga met Jessica de bergen in. We gaan onder andere naar de piramide, waar je de klok kunt luiden en een prachtig uitzicht hebt op de stad. Ook bezoeken we een kerkje in de bergen en verder genieten we van de natuur. Een sportieve, maar ook zeker ontspannende zaterdag. De volgende dag, zondag, willen we met een groepje studenten gaan schaatsen. Als we de ijshal binnenkomen, blijkt er een jeugdijshockeywedstrijd te zijn en we kunnen dus niet vrij schaatsen. We besluiten om naar de wedstrijd te gaan kijken en dat is ook best leuk. Ik had me er echter op verheugd om zelf te gaan schaatsen, maar goed. Dat heb ik dan voor een andere keer tegoed!

Tot zover mijn belevenissen. Adío!